Uczestnikom obrad okrągłego stołu w sprawie osób niepełnosprawnych proponujemy kilka konkretnych rozwiązań przywracających rzeczywisty dialog społeczny między rządzącymi a organizacjami społeczeństwa obywatelskiego. Oto, co naszym zdaniem jest niezbędne:
- radykalne ograniczenie stosowania praktyki wprowadzania pod obrady Sejmu poselskich projektów ustaw pomijających potrzebę konsultacji społecznych lub wprowadzenie obowiązku konsultacji społecznej projektów poselskich na zasadach analogicznych do projektów rządowych;
- wypracowanie systemu dialogu społecznego (obywatelskiego) ograniczającego dominującą rolę rządu i administracji oraz umożliwiającego stronie społecznej weryfikację danych ekonomicznych i społecznych, stanowiących podstawę stanowiska rządu. Zbyt często strona rządowa posługuje się w dialogu społecznym danymi, których prawdziwości nikt nie jest w stanie zweryfikować. Jest to ulubiona forma manipulacji informacją i budowania przewagi merytorycznej przez urzędników ministerialnych w konfrontacji z partnerami społecznymi. Zbyt często decydenci polityczni (ministrowie, parlamentarzyści) w procesie decyzyjnym opierają się na informacjach i danych, których weryfikacja jest niezwykle utrudniona. Decyzje podejmowane na podstawie takich informacji skutkują akceptowaniem przez parlamentarzystów błędnych rozwiązań systemowych;
- zobowiązanie rządu i parlamentu do stosowania procedur zmian regulacji ustanowionych przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), gwarantujących demokratyczne uczestnictwo strony społecznej w procesie konsultacji i zobowiązujących ustawodawcę do przedstawienia rzetelnych wyliczeń oraz ujawnienia ekonomicznych i społecznych skutków regulacji mających być bazą podjęcia rzeczowych i obiektywnych decyzji systemowych;
- podjęcie i stosowanie praktyki dialogu społecznego na etapie przygotowywania założeń do nowych ustaw i rozporządzeń;
- wprowadzenie niezależnych instytucji przyznających organizacjom pozarządowym środki finansowe na realizację istotnych zadań społecznych. Pozostawienie takich decyzji w gestii kierownictw instytucji rządowych jest źródłem korumpowania i podporządkowywania sobie pozarządowych organizacji społeczeństwa obywatelskiego, które stają wobec dylematu: albo będziemy rzetelnie wypełniać swoje konstytucyjne zadanie kontroli społecznej nad rządem, albo nie będziemy beneficjentami środków publicznych, których dystrybucja leży w rękach tych, których mamy kontrolować;
- upowszechnienie wśród przedstawicieli rządu przekonania, że partnerzy społeczni uczestniczący w dialogu społecznym (zwłaszcza ci krytyczni wobec rządu), to nie przeciwnicy, których należy ograć, lecz reprezentanci społeczeństwa, dla których interes społeczny jest najwyższą wartością. Obecna praktyka dowodzi, że przedstawiciele administracji państwowej kochają i sowicie nagradzają te organizacje pozarządowe, których liderzy bez najmniejszych zastrzeżeń akceptują wszelkie działania podejmowane przez rząd;
- ustawowe wprowadzenie i umocowanie dialogu obywatelskiego na zasadach obwiązujących w Komisji Trójstronnej lub wprowadzenie do Komisji czwartej strony dialogu społecznego – reprezentatywnych przedstawicieli trzeciego sektora.
Zespół WatchDogPfron
