Instytucje pomagające niepełnosprawnym mają niedostosowane strony internetowe

Większość podmiotów publicznych posiada witryny internetowe, które nie są w pełni dostosowane do potrzeb osób z różnymi niepełnosprawnościami. Dotyczy to także instytucji zajmujących się pomocą osobom niepełnosprawnym, takich jak Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych czy Ministerstwo Zdrowia.

To, czy dana strona jest w pełni dostępna dla osób z niepełnosprawnościami można sprawdzić, posługując się specjalnymi programami komputerowymi. My skorzystaliśmy ze strony www.utilitia.pl i za jej pomocą przebadaliśmy witryny kilku instytucji centralnych i samorządowych świadczących usługi na rzecz osób z niepełnosprawnościami.

Ani jedna strona nie spełnia wymagań

Żadna z przebadanych stron nie była dostępna w 100, ani nawet w 90%. Najwyższy wynik w 10-punktowej skali otrzymała witryna Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych – 8,9 pkt. Na kolejnym miejscu znalazła się strona PFRON-u (8,1 pkt.), a dalej: Ministerstwa Pracy i Spraw Społecznych (7,6 pkt.), Urzędu Pracy m.st. Warszawy (7,3 pkt.)i Ministerstwa Zdrowia (7,2 pkt.). Najniżej uplasowały się Stołeczne Centrum Osób Niepełnosprawnych (6,6 pkt.) i Warszawskie Centrum Pomocy Rodzinie (6,0 pkt.)

Źródło: www.utilitia.pl, badania własne

– Muszę złożyć samokrytykę, gdyż witryna PFRON-u w tej chwili nie jest jeszcze w pełni dostępna. Obecnie pracujemy nad poprawieniem dostępności tej strony dla osób z różnymi niepełnosprawnościami – przyznała prezes Funduszu Teresa Hernik podczas konferencji „Dostępność Polska 2014” organizowanej przez Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji.

Najczęstsze błędy

Do błędów najczęściej popełnianych przez twórców i administratorów stron należy umieszczanie dokumentów w formie skanowanej. Jako pliki graficzne nie są one wtedy dostępne dla osób niewidomych korzystających z monitorów brajlowskich lub z syntezatorów mowy.

Dla osób niewidzących problemem jest też źle przygotowana hierarchia nagłówków na stronach internetowych, a także brak opisów dla wszelkich elementów graficznych (fotografie, przyciski, banery). Jednak kwestia dostępności dotyczy także osób z dysfunkcją ruchową, które np. nie używają myszki – okazuje się, że nie wszystkie serwisy są dostępne z poziomu klawiatury. Osobom starszym natomiast kłopot sprawia zbyt mały kontrast tekstu i tła.

Osobną kwestią jest formułowanie treści w taki sposób, by dla wszystkich użytkowników były one zrozumiałe. Przykładowo dla części osób głuchych podstawowym językiem jest język migowy, a polski traktowany jest jak język obcy. Dla tej grupy osób trudności może nastręczać skomplikowany urzędowy styl wypowiedzi.

Obowiązek prawny

Dostępność stron internetowych jest nie tylko dobrą praktyką – za kilka miesięcy stanie się także prawnym obowiązkiem instytucji publicznych. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Krajowych Ram Interoperacyjności, minimalnych wymagań dla rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej oraz minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych do końca maja 2015 r. wszystkie instytucje publiczne mają obowiązek dostosowania swoich serwisów internetowych do potrzeb osób z niepełnosprawnością.

Marta Grzymkowska